قالب وبلاگ

امروزه مرورگرها از تکنیکی به نام SSL (Secure Socket Layer) استفاده می کنند تا اطلاعاتی را که بین مرورگر شما و وب سرور مبادله می شود، رمزنگاری کنند. هنگامی که علامت «قفل» در گوشه پایین مرورگر نمایش داده می شود، به این معنی است که مرورگر ارتباط رمزشده امن با سرور برقرار کرده است و لذا ارسال دیتای حساس مانند شماره کارت اعتباری امن است. اما آیا واقعا این سیستم امن است و می توان از این طریق با اطمینان تراکنشهای حساس مالی را رد و بدل کرد؟ پاسخ این است که SSL فقط ارتباط بین مرورگر شما و وب سرور را امن می کند و برای محافظت از اطلاعات شما در آن سرور کاری انجام نمی دهد. در شرکت های بزرگ که می توانند سرورها و خطوط ارتباطی با ظرفیت های بالا را اختصاصی و برای ارتباط مستقیم تهیه کنند، تا جایی که شما بتوانید به شرکت اعتماد کنید، مشکلی ایجاد نخواهد شد. اما بسیاری از شرکت های کوچک تر توانایی تهیه سرور اختصاصی را ندارند. آنها از «میزبانی شخص ثالث» استفاده می کنند و این جایی است که عدم امنیت بوجود می آید. شما مجبورید به میزبانی که هیچ شناختی از آن ندارید، اطمینان کنید و به ایمن بودن نحوه دریافت اطلاعاتتان از آن میزبان توسط شرکت مورد نظرتان اعتماد کنید. اما تضمینی برای ایمن بودن این ارتباط نیست!

بیشتر میزبان های وب برای کلاینت های خود یک برنامه  (CGI (Common Gateway Interface ارائه می دهند که FormMail نام دارد. آنچه که این برنامه انجام می دهد این است که محتوای یک فرم اینترنتی را، مانند فرمی که شما اطلاعات کارت اعتباری خود را در آن قرار می دهید، می گیرد و از طریق ایمیل به شرکت ارسال می کند. برای این ایمیل نه محافظتی وجود دارد و نه رمزنگاری صورت می گیرد.

آنچه که اتفاق می افتد این است که شرکتی که شما از آن خرید می کنید، ظاهری امن به خود می گیرد تا شما اطلاعات حساس را وارد کنید. سپس همان اطلاعات را از طریق ایمیل معمولی برای شرکت ارسال می کند. در واقع تمای این روال برای دادن یک احساس امنیت کاذب به شماست. بسیار هستند شرکت های کوچکی که سایتشان توسط شرکت های شخص ثالثی میزبانی می شود که ابداً سرویس های امن SSL ارائه نمی کنند.

پرسش هایی که مشتریان در ذهن شان ایجاد می شود، معمولاً در باره نحوه ارسال این اطلاعات و آگاه شدن خودشان از سفارش هایشان است و از طرف دیگر قرار دادن یک فرم امن آنها را قانع می کند که معامله با شرکت مورد نظر از طریق اینترنت امن است و به دانستن نکات دیگر توجهی نشان نمی دهند.

توجه کنید که خود شرکت ها می گویند «هدف یک فرم امن راضی کردن کاربران به وارد کردن جزئیات کارتشان است». با خود فکر کنید که اگر ایمیل کردن اطلاعات کارت اعتباریتان به شرکت بدون استفاده از رمزنگاری، امنیت کافی را دارد، چرا خودتان این کار را نکنید؟ آیا احساس امنیت خواهید کرد اگر بدانید که این شرکت (یا سایر شرکت های مشابه) سهواً شما را فریب می دهند که معاملات به این شکل امن است، در حالیکه نیست؟ هنوز، این شرکت ها مشتریانی دارند که به آنها پول می دهند تا به آنها این حس کاذب را بدهند. 

ایمن کردن معاملات

با وجود تمام این شرکت هایی که به تاجران راه هایی ارائه می کنند تا به مشتریانشان این احساس کاذب امنیت را بدهند، یک شرکت کوچک بمنظور امن کردن واقعی معاملات، چه باید بکند؟ یک روش برای آن شرکت، استفاده از ایمیل های رمزشده مانند PGP است. نسخه هایی از FormMail وجود دارند که از ایمیل رمزشده PGP  استفاده می کنند. در حالیکه بعضی از این روش استفاده می کنند، برای بعضی شرکتهای تجاری کوچک بدلیل نداشتن افراد خبره برای تنظیم و استفاده از PGP، این کار مشکل است. بعضی شرکت های میزبان اینترنت وجود دارند که بخش سرور این ارتباط را تنظیم می کنند، اما در طرف کلاینت که یک شرکت کوچک تجاری است باید بتواند PGP را روی کامپیوتر خود نصب و استفاده کند.

روش امن دیگر، ذخیره اطلاعات در پایگاه داده ای روی وب سرور اما در جایی است که از وب دسترسی مستقیم به آن ممکن نباشد. زمانی که شرکت میزبان اینترنت قابل اعتماد نیست و یا قصد دارید امنیت بیشتری را به وجود آورید، این پایگاه داده می تواند رمزنگاری شود. تاجران بعداً می توانند اطلاعات مربوط به معاملات را با استفاده از ارتباط رمزشده SSL خود بازیابی کنند. اما در این روش فروشنده باید بتواند سیستم امن را برای خود ایجاد کند. این عمل به میزان مشخصی از تواناییهای برنامه سازی احتیاج دارد تا اسکریپت های CGI برای استفاده از این سیستم نوشته شود.

بنابراین روند مورد نظر امن به این شکل خواهد بود؛ فرم سفارش امن است و اطلاعات بین کامپیوتر مشتری و سرور بصورت رمز شده خواهد بود. در سرور، اطلاعات بصورت رمزشده در یک پایگاه داده ذخیره می شود. سپس فروشنده از طریق ایمیل از رسیدن سفارش ها مطلع می شود (هیچ گونه اطلاعات مهم و حساس در ایمیل ها قرار ندارد) و بالاخره، فروشنده اطلاعات را از طریق یک ارتباط امن دیگر بازیابی می کند.

بنابراین، وقتی که را ههایی برای تامین امنیت واقعی برای معاملات وجود دارد، چگونه باید مشتری را مطلع کرد که معامله واقعاً امن است یا خیر؟ در حال حاضر راه ساده ای وجود ندارد. مشخصاً، شما می خواهید مطمئن شوید که فرم امن است، بعلاوه می خواهید مطمئن شوید که شرکت به شما حس کاذب امنیت نمی دهد و این حس واقعی است. یک راه این است که به سیاست های حریم  خصوصی آن شرکت نگاهی بیندازید (البته با این فرض که چنین چیزی وجود دارد) و مطمئن شوید که در آن ذکر شده است که «اطلاعات کارت اعتباری هیچ مشتری هرگز بدون رمزنگاری از طریق اینترنت ارسال نخواهد شد.» 

بهرحال، هنوز روش کاملی برای تضمین امن ماندن اطلاعات وجود ندارد. بنابراین به جمله Caveat Emptor می رسیم که «بگذارید خریدار خود آگاه و مواظب باشد.»

سالها پیش (منظورم آن اوایل پیدایش اینترنت است)٬ یک وب سایت به طور ساده مکانی بود برای ارائه اطلاعات مورد نیاز مصرف کننده. در آن ایام اینترنت شبیه تخته سیاهی بود که تنها معلم روی آن می نوشت و دانش آموزان نوشته ها را می خواندند یا رونویسی می کردند بدون اینکه بتوانند تعاملی با معلمشان داشته باشند. راهی برای ابراز نظر خوانندگان وجود نداشت. بی شک امکان نظر دادن٬ وب را متحول کرده است. دیگر اینترنت مکانی برای ارائه صرف اطلاعات نیست. خواننده نیز نقشی در این پروسه (گاهی حتی مهم تر از نویسنده) دارد. امروز که اینترنت به یک رسانه پویا تبدیل شده است کمتر می توان سایتی را یافت که شما به عنوان خواننده امکان ارائه نظر خود را در آن نداشته باشید. پس چرا این امکان را در سایت MT-Powered خودمان اضافه نکنیم؟ در ادامه با ما باشید تا شما را با سیستم Commenting مووبل تایپ آشنا کنم.

 

 

 

 

 

 

در مووبل تایپ سناریوهای مختلفی را می توان برای نظر دادن به حیطه اجرا درآورد. این سناریوها به شرح زیرند:

1- امکان نظر دادن به صورت کاملا ناشناس (Anonymous) بدون وارد کردن ایمیل

2- امکان نظر دادن به صورت ناشناس اما با اجبار به وارد کردن ایمیل

3- امکان نظر دادن تنها بعد از ثبت نام در سایت (Rgistration)

در هر سه حالت بالا می توان ام تی را طوری تنظیم کرد که نظر٬ به محض نوشته شدن انتشار یابد و یا پیش از انتشار در انتظار تایید مدیر سیستم باقی بماند.

برای آموزش امروز حالت 2 را مد نظر قرار می دهیم (یعنی نیاز به ثبت نام در سایت نیست٬ بعلاوه نظرات تنها با تایید مدیر سیستم انتشار می یابند). البته گهگاهی گوشه چشمی هم به باقی حالتهای نظر دهی خواهیم انداخت.

اگرچه می توان از سیستم نظردهی در جاهای مختلفی از سایت یا وبلاگ استفاده کرد اما سرراست ترین و ابتدایی ترین استفاده به صورت اضافه کردن فرمی در پایان هر مطلب (آرشیو تکی) است.
اگر سلسله آموزشهای عصر نوشتن در رابطه با مووبل تایپ را دنبال کرده اید با سایت نمونه ای که تا کنون بخش های زیادی از آن را ساخته ایم آشنا شده اید و حتما می دانید که آرشیو تکی مطالبمان(معرفی شده در قسمت هفتم) قسمت نظردهی ندارد. پس چرا معطل شویم. دست بکار می شویم:

در ایجاد پروسه Commenting ٬ آیتمهای زیر دخالت دارند:

الف) فرم نظر دهی (همانطور که در بالا گفته شد در انتهای صفحه تکی مطالب اضافه می شود).

ب) صفحه ای که کاربر بعد از کلیک روی دکمه Send به آن هدایت می شود (که در صورت موفقیت ارسال٬ از وی تشکر می کند و در غیر اینصورت اشکال وارده را به او نشان می دهد). به این صفحه در ام تی Comment Response می گوییم.

پ) قسمتی در مدیریت MT که تنظیمات نظر دهی را انجام می دهد:  Comment Settings

ت) قسمت دیگری در MT که تنظیمات ثبت نام (Registration) را انجام می دهد: Registration Settings

با بخش الف شروع می کنیم:

الف) فرم نظردهی

برای اضافه کردن فرم نظردهی به انتهای هر مطلب در صفحه اختصاصی آن(آرشیو تکی مطلب):

1- صفحه individual-entry.html را در دریم ویور باز کنید. جایی که می خواهید فرم نظردهی تان نمایش داده شود تکه کد زیر را اضافه کنید:

Your Comments:

           
                 

                 
                 
                 
                 

Your comment will be reviewed before publishing!

                 
                     

                        Name:
                       
                     

                     

                        Email:
                       
                     

                     

                        Website:
                       
                     

                     
                     
                   

               

من این تکه کد را بعد از خط زیر اضافه کردم:

تکه کد بالا به تنهایی برای نشان دادن دادن فرم نظردهی در پای هر مطلب کافی است. برای امتحان کافی است صفحه را دریم ویور ذخیره کرده و سایت را در MT یکبار بازسازی (Publish) کنید. در این صورت با تصویری مانند زیر در صفحه هر مطلب مواجه می شوید:

اما اگر فرمتان را در این مرحله امتحان کنید با اروری مواجه می شوید که به طور ساده به این علت است:

شما از قالبهای پیش فرض سیستم استفاده نمی کنید در حالی که سیستم برای ساخت صفحه Comment Response به دنبال قالبهای پیش فرض سیستم می گردد. برای حل همین مشکل است که ما به

(Comment Response) نیاز داریم.

دقت داشته باشید مووبل تایپ برای سیستم کامنتینگ خودش از صفحه mt-comments.cgi استفاده می کند. یعنی تمام پردازش نظرات و نوع عملیاتی که باید روی هر کامنت اعمال شود توسط یک فایل cgi کنترل می شود (که پس از کلیک کاربر روی دکمه send وارد عمل می شود). از آنجا که این فایل در شاخه cgi-bin\mt-guide قرار دارد باید هنگام طراحی صفحاتی که توسط آن پردازش و نشان داده می شوند دقت کنید که آدرس اشیاء صفحه (عکس٬ اسکریپت٬ CSS و غیره) را به طور مطلق و به Root اصلی سایت بدهید (یعنی جایی که ام تی فایلها را آخر کار در آن منتشر می کند که در مثال ما شاخه writeage_2 است).

ب) صفحه Comment Response

برای اینکه زیاد گیج نشوید من صفحه ساده ای برای Comment Response ساخته ام که از لینک زیر قابل دانلود است:

لینک دانلود قالب Comment Response

پس از دانلود٬ فقط کافی است از مسیر Design>Templates و در بخش System Templates روی Comment Response کلیک کرده و محتویات موجود در آن را با محتویات فایل دانلود شده جایگزین کنید.

پ) Comment Settings

برای انجام تنظیمات مربوط به نظرات باید به قسمت Preferences>Comment بروید. نظر به اهمیت این قسمت٬ گزینه های مهم را کمی شرح می دهم:

- گزینه اول یعنی Accept Comments به سادگی مشخص می کند آیا می خواهید سیستم نظردهی فعال باشد یا نه. دقت کنید در ام تی امکان اینکه برای هر مطلب منحصر به فرد٬ بخش کامنت فعال باشد یا خیر نیز وجود دارد. اما این بخش به طور کلی معین می کند کامنت در یک سایت فعال باشد یا نه.

- گزینه بعد یعنی Immediately approve comments from نشان دهنده نظردهندگان مورد اعتماد شماست. ابن نظردهندگان در صورتی که سایتتان را طوری تنظیم کرده باشید که کامنت ناشناس نگیرد از این قاعده مستثنی می شوند و کامنتشان بی درنگ منتشر می شود.

- گزینه Apply 'nofollow' to URLs توضیح جالبی دارد: گاهی بعضی افراد در نظرات خود لینکهایی را به بعضی از صفحات می دهند که شما دوست ندارید موتورهای جستجو آنها را مرتبط با سایت شما بدانند. مثلا لینک به سایتهای شکستن قفل نرم افزارها موجب سیاه شدن سابقه سایت شما خواهند شد. با فعال کردن این گزینه در مووبل تایپ٬ به لینکهای داخل کامنتها برچسب nofollow می چسبد که به طور ساده به موتورهای جستجو می گوید این لینک را نادیده بگیر!

- در صورتی که گزینه E-mail Notification روشن باشد هروقت کامنت جدیدی پای مطلبتان نوشته شود برای شما ایمیلی مبنی بر رسیدن کامنت جدید ارسال خواهد شد (البته برای ارسال ایمیل پیش نیازهای دیگری هم نیاز است).

علاوه بر اینها گزینه ای هم برای فعال کردن کد امنیتی (CAPTCHA) وجود دارد که آن هم پیش نیازهای دیگری را می طلبد.

ت) Registration Settings

این بخش که از مسیر Preferences>Registration قابل دسترسی است معین می کند چه نوع ثبت نامی برای سایتتان انتخاب کرده اید. در صورتی که بخواهید از سیستم نظردهی به صورت ناشناس (بدون ثبت نام) استفاده کنید باید تیک گزینه Allow Registration را بردارید. بعلاوه باید قسمت Anonymous Comments را تیک بزنید که با تیک زدن آن گزینه دیگری هویدا می شود که مشخص می کند آیا وارد کردن ایمیل نظردهنده الزامی است یا خیر. اگر این گزینه تیک خورده باشد در صورتی که فیلد ایمیل توسط نظردهنده خالی بماند اخطاری جهت پرکردن این فیلد به او داده خواهد شد.

در صورتی که بخواهید از سیستم ثبت نام استفاده کنید ام تی گزینه های متفاوتی را برایتان فراهم کرده که در اینجا قابل انتخابند (مبحث ثبت نام یکی از مباحث پیجیده مووبل تایپ است که فعلا مجالی برای آن نداریم).

خب٬ اگر مراحل بالا را به درستی انجام داده باشید سیستم نظر دهی شما آماده است. برای امتحان یک نظر در پای یکی از مطالب نوشته شده بگذارید. بعد از ارسال نظر٬ آن نظر در قسمت مدیریت سایت منتظر بازدید شما به عنوان مدیر سیستم است. می توانید از قسمت Manage>Comments آن را منتشر یا حذف کنید. حتی امکان پاسخ دهی به آن هم از داخل سیستم مدیریت وجود دارد.

امیدوارم از این آموزش هم استفاده لازم را برده باشید

چه تفاوتی میان MovableType و WordPress وجود دارد؟

در ابتدا باید ذکر کنیم که برنامه WordPress نیز یک برنامه مدیریت محتوی همچون موویبل‌تایپ می‌باشد که می‌توانید از آن برای ساخت وبلاگ استفاده کنید. این برنامه نیز مشتریان بسیار زیادی را نیز به سوی خود جذب کرده است. نخستین تفاوت آشکار میان این دو برنامه مدیریت محتوی، این است که برنامه وردپرس یک برنامه کدباز می‌باشد، حال آن‌که موویبل‌تایپ این‌طور نیست. تفاوت دیگر این است که ام‌تی یا همان موویبل‌تایپ در حالت پیشفرض، صفحاتش (صفحات وبلاگی که توسط ام‌تی اداره می‌شود) را، به صورت استاتیک تولید و منتشر می‌کند. استاتیک بودن صفحات منتشر شده دارای مزیت‌هایی می‌باشد؛ از جمله این‌که این‌گونه صفحات، خیلی بهتر در موتورهای جستجو از جمله گوگل ایندکس می‌شوند. (که این خود نکته بسیار مهمی است) از طرفی وقتی که صفحات به صورت استاتیک منتشر می‌شوند، حتی در هنگامی که بانک اطلاعاتی سایت دچار مشکل است، صفحات وبلاگ به خوبی Load شده و مشکلی در مشاهده آن‌ها وجود نخواهد داشت. این استاتیک بودن صفحات از طرفی نیز باعث افزایش تعداد صفحات موجود بر روی هاست و در نتیجه افزایش حجم مورد استفاده وبلاگ می‌شود. حال آن‌که WordPress این‌گونه نیست. صفحاتی که وردپرس آن‌ها را تولید می‌کند، صفحاتی داینامیک می‌باشند. مقصود از صفحه داینامیک این است که، این صفحات به صورت استاتیک بر روی هاست موجود نمی‌باشد، بلکه با توجه به درخواست کاربر (یا همان بازدیدکننده) ساخته و نمایش داده می‌شود. داینامیک بودن صفحات باعث می‌شود که حجم اشغال شده توسط صفحات وبلاگ، بمراتب کمتر از حالتی باشد که صفحات به صورت استاتیک تولید شده‌اند. البته باید در نظر داشته باشید که، چون صفحات داینامیک با توجه به درخواست کاربر، در همان لحظه ساخته می‌شود، در صورت مشکل داشتن بانک اطلاعاتی، هنگام مشاهده‌ی صفحات وبلاگ، با مشکل مواجه خواهیم شد. در پایان باید ذکر کنیم که ام‌تی در نسخه‌های جدید خود، امکان استفاده از صفحات داینامیک را نیز فراهم کرده است. به این صورت که شما هم می‌توانید در وبلاگ‌تان صفحات داینامیک داشته باشید و هم صفحات استاتیک. از دیگر تفاوت‌های میان ام‌تی و وردپرس، حجم خود این برنامه‌ها می‌باشد که ام‌تی حدود پنج برابر بیشتر از وردپرس بر روی هاست، فضا اشغال می‌کند. تفاوت دیگری که ممکن است برای خیلی‌ها مهم باشد، این است که نسخه‌ی نامحدود ام‌تی رایگان نیست. حال آن‌که وردپرس برنامه‌ای کاملا رایگان است! (در نسخه 3.2 رایگان ام‌تی، شما اجازه‌ی ساخت بینهایت وبلاگ و تنها یک نویسنده را خواهید داشت) همچنین خوب است بدانید برای هر کدام از این برنامه‌های مدیریت محتوی، پلاگین‌های زیادی نوشته شده است که شما با کمک این پلاگین‌ها، می‌توانید قابلیت‌ها و امکانات جدیدی را به وبلاگ خود اضافه کنید.

- آیا در سرویس‌های رایگان ارائه‌دهنده وبلاگ، می‌توان لینک‌دونی داشت؟
بله، اگر وبلاگ شما توسط یک سرویس‌دهنده رایگان اداره می‌شود، شما نیز می‌توانید یک لینک‌دونی در وبلاگ خود داشته باشید. برخی از سرویس‌دهنده‌ها خود به طور پیش‌فرض، بخشی را برای قرار دادن لینک‌دونی دارند و شما می‌توانید براحتی از آن استفاده کنید. حال اگر سرویس‌دهنده شما دارای چنین امکانی نبود، نگران نباشید! شما می‌توانید یک وبلاگ دیگر در یک سرویس‌دهنده، مانند بلاگر بسازید و از آن به عنوان لینک‌دونی استفاده کنید. (داخل آن لینک قرار دهید) سپس آن وبلاگ را با کمک دستورات جاوا اسکریپت، به داخل وبلاگ خود وارد کنید. پس از این شما نیز یک لینک‌دونی خواهید داشت که برای به‌روز کردن آن، باید به سرویس‌دهنده‌ای که وبلاگ لینک‌دونی را در آن ساخته‌اید، (در اینجا بلاگر) رفته و به وبلاگ لینک‌دونی خود، لینک اضافه کنید. در صورتی که از دستورات جاوا اسکریپت به درستی استفاده کرده باشید، لینک‌های جدید در وبلاگ شما به نمایش درخواهد آمد.


- وبلاگ من توسط یک سرویس‌دهنده رایگان وبلاگ اداره می‌شود، آیا می‌توانم از امکانات سایت BlogLet استفاده کنم؟
نخست اشاره می‌کنیم که سرویس بلاگ‌لت که در آدرس www.bloglet.com در دسترس می‌باشد، جهت ایجاد یک خبرنامه برای وبلاگ به‌کار می‌رود. به این صورت که مطالب جدید وبلاگ شما، توسط این سرویس‌دهنده، برای اعضا ارسال می‌شود. در پاسخ به سوال باید عرض کنیم که اگر سرویس‌دهنده وبلاگ شما، خروجی RSS تولید می‌کند، شما نیز می‌توانید از امکانات این سایت استفاده کنید. برخی از سرویس‌دهندگان (مانند بلاگر) این خروجی را برای وبلاگ، تولید و برخی دیگر (مانند پرشین‌بلاگ) تولید نمی‌کنند. همچنین اکثر برنامه‌های مدیریت محتوی، مانند ام‌تی و وردپرس، این خروجی را برای وبلاگ تولید می‌کنند. البته خود بلاگ‌لت به‌طور پیش‌فرض، از برخی از سرویس‌دهندگان رایگان وبلاگ، پشتیبانی می‌کند. به این صورت که نام‌کاربری و پسورد خود در این سرویس‌دهنده‌ها و یک سری اطلاعات دیگر مورد نیاز را، در بلاگ‌لت وارد می‌کنید و آن‌گاه می‌توانید از امکانات سرویس بلاگ‌لت استفاده کنید. با مراجعه به سایت بلاگ‌لت می‌توانید نام و آدرس این سرویس‌دهندگان رایگان وبلاگ را مشاهده کنید.

همان‌طور که بارها اشاره شده است، موویبل‌تایپ یا ام‌تی، یک برنامه مدیریت محتوای قوی می‌باشد که با آن می‌توان یک وبلاگ با تمام امکانات لازم ایجاد کرد. چندی پیش و در همین ستون و در طی چند هفته، به طور کامل به معرفی این برنامه مدیریت محتوا پرداختیم. شما همواره می‌توانید جدیدترین نسخه ام‌تی را از آدرس www.movabletype.org دانلود کنید. البته لازم به ذکر است که متاسفانه این آدرس، از سوی برخی از ISPها فیلتر شده است. جدیدترین نسخه برنامه موویبل‌تایپ، نسخه کامل 3.2 می‌باشد که چند روز پیش ارائه شده است.

- چگونه می‌توان یک خبرنامه برای وبلاگ درست کرد؟

درخصوص ایجاد یک خبرنامه برای وبلاگ نیز، در هفته‌های گذشته و در همین ستون سایتی را معرفی کرده بودیم. چنانچه شما از سرویس‌های رایگان ارائه دهنده وبلاگ استفاده می‌کنید، یکی از روش‌های موجود برای داشتن خبرنامه، استفاده از امکانات سایت BlogLet می‌باشد. این سایت در آدرس www.bloglet.com قابل دسترسی می‌باشد. شما پس از ثبت‌نام در این سایت، باید کدهایی را که این سرویس‌دهنده در اختیار شما می‌گذارد، در قالب وبلاگ خود قرار دهید. سپس بازدیدکنندگان با وارد کردن ایمیل خود در باکس مربوطه، به عضویت خبرنامه شما درخواهند آمد و درصورتی که تنظیمات مربوطه را به درستی انجام داده باشید، بلاگ‌لت به طور خودکار، اعضای خبرنامه را از به‌روز شدن وبلاگ شما، باخبر می‌سازد. شما می‌توانید مشخص کنید در ایمیلی که از طرف بلاگ‌لت ارسال می‌شود، فقط به‌روز شدن وبلاگ به اعضا خبر داده شود یا این‌که علاوه بر این، قسمتی یا تمام مطلب جدید نیز، برای اعضای خبرنامه ارسال شود.

اگر شما از برنامه مدیریت محتوای موویبل‌تایپ برای انتشار وبلاگ خود استفاده کنید، علاوه بر این روش، می‌توانید از امکانات خود برنامه نیز استفاده کنید. به این صورت که در برنامه موویبل‌تایپ ایمیل افراد را در بخش Notifications وارد کنید (یا می‌توانید کدهایی خاص را در قالب وبلاگ خود قرار دهید که بازدیدکنندگان، خودشان بتوانند در خبرنامه شما عضو شوند) و پس از انتشار مطلب جدید در وبلاگ، با استفاده از بخش موجود، قسمتی از آن مطلب و یا کل مطلب و یا لینک آن را، برای اعضای خبرنامه خود ارسال کنید. برای این بخش یک پلاگین نیز نوشته شده است که شما با جستجوی عبارت MT Notification Plugin در گوگل، به سادگی می‌توانید آن را پیدا کنید.

- آیا استفاده از اسکریپت‌های گوناگون را در وبلاگ، توصیه می‌کنید؟

به هیچ وجه! شما کمتر وبلاگر حرفه‌ایی را پیدا خواهید کرد که در وبلاگش، از اسکریپت‌های گوناگون استفاده کرده باشد. بلکه وبلاگ‌هایی که انباشته از اسکریپت‌های مختلف هستند، اکثرا وبلاگ‌هایی می‌باشند که تازه شروع به کار کرده‌اند و نویسندگان آن‌ها، گمان می‌کنند استفاده از این اسکریپت‌ها، باعث جذاب‌تر شدن وبلاگشان می‌شود. درصورتی که کاملا برعکس است. اصولا استفاده بیش از حد و نادرست از اسکریپت‌ها در وبلاگ، اعصاب بازدیدکننده را خُرد می‌کند! به طوری که ممکن است از خیر دیدن وبلاگ شما بگذرد. بنابراین سعی کنید تا جای ممکن، از هیچ نوع اسکریپت نمایشی و تزئینی در وبلاگ خود استفاده نکنید. وبلاگی شکیل‌تر و مورد‌پسندتر است که تا جای ممکن ساده باشد و اصول حرفه‌ای بودن را، به درستی رعایت کرده باشد! در یک کلام روی اعصاب بازدیدکننده راه نرود!

- TrackBack چیست و به چه دردی می‌خورد؟

ترک‌بک ابزاری است که سیستم مدیریت محتوای موویبل‌تایپ، آن‌را با خود آورد. در واقع ترک‌بک وسیله‌ایست برای ارتباط برقرار کردن میان مطالب مشابه، در وبلاگ‌های مختلف. برای این‌که موضوع روشن‌تر شود، توجه شما را به یک مثال جلب می‌کنیم. فرض کنید در وبلاگ‌تان در خصوص بازی فوتبال تیم‌ملی ایران مقابل ژاپن، مطلبی نوشته‌اید، در حال چرخ زدن در دنیای وبلاگ‌ها هستید که می‌بینید یک فرد دیگر نیز در خصوص همین بازی، مطلبی در وبلاگش نوشته است. ترک‌بک در این‌جا به کمک شما می‌آید و میان این دو مطلب مشابه، ارتباط برقرار می‌کند. به‌طوری‌که هر کسی که یکی از آن دو مطلب را دید و خواند، متوجه می‌شود که یک فرد دیگر در وبلاگش، در همین رابطه مطلبی نوشته است. حال اگر خواننده مایل باشد، بر روی عبارت TrackBack یا هر عنوانی که نویسنده وبلاگ برای این قسمت در نظر گرفته باشد، کلیک می‌کند و می‌تواند اسم آن وبلاگ، خلاصه‌ای از آن مطلب و همچین لینک ثابت آن را، برای دسترسی به کل مطلب، ببیند. طرز کار هم بسیار ساده است، شما وقتی مطلبی مشابه مطلب خودتان، در وبلاگی دیگر پیدا کردید، بر روی عنوان TrackBack آن مطلب کلیک می‌کنید و آدرس موجود در آن‌را برداشته و در سیستم ام‌تی و در صفحه‌ی مربوط به مطلب خودتان (در بخش مربوطه) قرار می‌دهید و مطلب را Save می‌کنید. بقیه کارها را ام‌تی خودش انجام می‌دهد. طبیعتا وبلاگ نخست نیز باید از سیستم ام‌تی برای انتشار وبلاگ خود، استفاده کند. حال این سوال پیش می‌آید که اگر وبلاگ‌مان تحت ام‌تی نباشد، چگونه می‌توانیم از این قابلیت جالب استفاده کنیم!؟ نگران نباشید. همان‌طور که سایت‌هایی به ارائه سیستم نظرات یا همان Comments در وبلاگ‌ها می‌پردازند، سایت‌هایی نیز وجود دارند که قابلیت TrackBack را به طور رایگان، در اختیار وبلاگ شما قرار می‌دهند.

قبل از پاسخ به این سوال لازم است به نکته‌ایی اشاره کنیم؛ همیشه سعی کنید منتظر نسخه نهایی شوید و سپس نسبت به Upgrade اقدام کنید. به عبارت دیگر، اگر خیلی کنجکاو نیستید، از خیر نسخه‌ی بتای برنامه بگذرید و منتظر شوید تا نسخه نهایی آن ارائه شود و سپس ام‌تی خود را به جدیدترین نسخه ارتقا دهید. درحال‌حاضر جدیدترین نسخه برنامه موویبل‌تایپ، نسخه 3.2 می‌باشد. در نسخه 3.2 رایگان، شما اجازه‌ی ساخت بینهایت وبلاگ و تنها یک نویسنده را خواهید داشت، درصورتی که در نسخه‌های رایگان قبل (البته نسخه‌های 3 به بعد) شما تنها اجازه‌ی ساخت 3 وبلاگ و یک نویسنده را داشتید. اگر از امکانات جدید و تغییر محدود قیافه‌ی ظاهری برنامه بگذریم، همین ساخت تعداد نامحدود وبلاگ، خود می‌تواند دلیلی برای ارتقاء به نسخه‌ی 3.2 باشد. در ابتدا به سایت برنامه با آدرس www.movabletype.org (البته اگر فیلتر نبود!) مراجعه کنید. سپس به قسمت دانلود برنامه رفته و از آن‌جا نیز، دریافت ام‌تی رایگان و بدون ساپورت را، انتخاب نمایید. در این‌جا لازم است که در سایت Typekey.com لاگین کنید. اگر قبلا در این سایت اکانتی ساخته‌اید که مشخصات آن‌را در مکان مربوطه وارد کنید و اگر هم اکانتی ندارید، در همین قسمت براحتی می‌توانید یک اکانت در این سایت، برای خودتان بسازید. پس از لاگین کردن، به صفحه‌ی دانلود ام‌تی هدایت می‌شوید. در این قسمت نسخه‌ی Upgrade را از منوی کشویی مربوطه انتخاب کنید و ام‌تی نسخه‌ی آپگرید را دانلود کنید. پس از دانلود، کافی است فایل‌ها را به محل نصب ام‌تی خود، انتقال دهید و تنظیمات مربوطه را انجام دهید تا عملیات ارتقا تکمیل شود. برای انجام این قسمت، هم می‌توانید از راهنمای همراه خود برنامه استفاده کنید و طبق آن پیش بروید و هم می‌توانید از راهنماهای فارسی موجود، بهره ببرید.


- چگونه می‌توانم در وبلاگم عکس قرار دهم؟
در ابتدا بایست عکسی را که می‌خواهید بر روی وبلاگ خود قرار دهید، به فضایی در اینترنت منتقل کنید. اگر خود دارای دامین و فضای شخصی هستید که براحتی می‌توانید، عکس موردنظر را در فضای شخصی خود آپلود کنید. در غیر این‌صورت باید از هاست‌های رایگان، استفاده کنید. با جستجوی عبارت Free image hosting در گوگل، به لیستی از این سایت‌ها، دست پیدا خواهید کرد. پس از اینکه کار آپلود به پایان رسید، آدرس عکس را در قطعه کد روبرو قرار دهید و کل کد را در وبلاگ خود؛ چه در قالب و چه در متن اصلی، قرار دهید. <"img src="Picture's URL> عکس مربوطه در همان‌جایی که کد را قرار داده‌اید، نشان داده خواهد شد.


- چگونه می‌توانم یک موتور جستجو برای وبلاگم قرار دهم؟
اگر وبلاگ شما توسط یک برنامه مدیریت محتوی مانند موویبل‌تایپ یا وردپرس یا برنامه‌های مشابه اداره می‌شود، می‌توانید از امکانات خود برنامه استفاده کنید. اکثر این برنامه‌ها خود دارای یک موتور جستجو می‌باشند که با اضافه کردن کدهای مربوطه به قالب وبلاگ‌تان، می‌توانید از آن استفاده نمایید. این کدها را نیز از فایل راهنمای برنامه، می‌توانید بدست آورید. حال چنانچه شما از سرویس‌های رایگان همانند بلاگر یا پرشین‌بلاگ برای مدیریت وبلاگ خود استفاده می‌کنید نیز، خواهید توانست از امکان جستجو در میان مطالب وبلاگ‌تان بهره‌مند شوید. در این حالت دو راهکار پیش روی دارید؛ یا اینکه خود سرویس رایگانی که وبلاگ شما توسط آن اداره می‌شود، امکان جستجو در میان مطالب وبلاگ را هم بدهد. که در این صورت یک سری کد مخصوص را در قالب وبلاگ‌تان قرار می‌دهید و باکس جستجو به وبلاگ شما اضافه می‌شود. و یا اینکه سرویس‌دهنده شما امکان جستجو را ارائه نکند. در این حالت مجبورید از سایت‌های کمکی، استفاده کنید. نحوه‌ی کار این سایت‌ها به این‌گونه است که، پس از ثبت‌نام در سایت، کدهای خاصی به شما داده می‌شود که در قالب وبلاگ خود قرار دهید، از این پس جستجو در میان مطالب وبلاگ شما، از طریق آن سایت کمکی انجام می‌شود. یکی از این سایت‌ها، سایت Alexa می‌باشد که در آدرس www.alexa.com قابل دسترسی است. البته لازم به ذکر است که شما از امکانات موتور جستجوی قدرتمند گوگل نیز می‌توانید به همین صورت، بهره ببرید. به این ترتیب که، کدهایی را که گوگل در اختیار شما می‌گذارد، در قالب وبلاگ‌تان قرار دهید. از این پس جستجو در میان مطالب وبلاگ‌تان، توسط موتور جستجوی قدرتمند گوگل انجام می‌شود. لازم به ذکر است که دقت جستجو در این حالت (یعنی استفاده از سایت‌های کمکی) هیچ‌گاه به میزان دقت جستجو از طریق برنامه‌های مدیریت محتوا یا سایت‌های سرویس‌دهنده، که خود این امکان را فراهم کرده‌اند، نمی‌رسد.